Wielu brało z niej inspirację przy pracy twórczej. Sam Kartezjusz tworząc ją mógł się zastanawiać nad znaczeniem słów Cycerona „Żyć to myśleć”.„Myślimy, więc jesteśmy”, a jak to odnosi się do naszych codziennych spraw, problemów zwykłego nastolatka. Kartezjusz przyjął ,że aby myśleć trzeba istnieć ale Napisz przemówienie na dowolny temat! 2012-11-05 19:57:33; Napisz przemówienie na temat praw człowieka! Pilne 2010-02-21 20:06:10; napisz przemówienie z okazji zakończenia roku szkolnego na temat znaczenia nauki w życiu człowieka 2010-09-16 19:24:44; Napisz modlitwe o godności człowieka xD 2012-09-26 18:24:24; napisz przemówienie 2011 report flag outlined. Odp. Przemówienie na zakończenie edukacji III klas gimnazjum. Wychowawca: Moi drodzy Uczniowie! Z wielkim żalem muszą stwierdzić ,że nadszedł czas rozstania! Wymawiając te słowa czuję wielki ból i żal. Byłem waszym wychowawcą przez trzy kolejne lata. Pamiętam wasz pierwszy dzień w szkole,byliście tacy Temat: Napisz przemówienie skierowane do koleżanek i kolegów, w którym postarasz się przekonać ich, aby oddali na Ciebie swój głos w wyborach na przewodniczącego Samorządu Uczniowskiego. Drogie koleżanki, drodzy koledzy! Z pewnością słyszeliście o wyborach na przewodniczącego Samorządu Uczniowskiego. Panująca w rodzinie atmosfera napięcia emocjonalnego, zdenerwowania, wzajemnej niechęci lub wrogości, przygnębienia i pesymizmu może sprawiać, że wychowująca się w niej młodzież unika pobytu w domu lub z niego ucieka. Może to sprzyjać nawiązaniu kontaktów z grupami narkomanów. Przykra atmosfera panująca w domu rodzinnym jest Temat: przemówienie. Zastanów się, w jaki sposób mówca skupił uwagę słuchaczy? Jaki jest jego cel? Co to jest przemówienie? Jakie są cechy dobrego mówcy? zachęca, przekonuje, przestrzega; mówi wyraźnie; moduluje głos, robi pauzy; dostosowuje tempo; wpływa na postawy i poglądy słuchaczy; działa na emocje; dostosowuje formę do Uzależnienia od leków, alkoholu i narkotyków. poleca 85% 283 głosów. Treść Grafika. Filmy. Komentarze. Uzależnienie- naukowo, jest to zespół uzależnienia od środków psychoaktywnych, choroba. Wielopłaszczyznowa, chroniczna, nieulecza i śmiertelna. W rzeczywistości w uzależnienia popadają ludzie, którzy nie umieją. Przełamać Napisz przemówienie, w którym przekonasz rówiešników, Že w twór- czoSci poety moŽna znaležé cos dla siebie. Odwotaj sie do Pana Ta- deusza i innego utworu Adama Mickiewicza. Twoja praca powinna liczyé co najmniej 200 siów. koleŽanki i koledzy! Pieédziesiqta rocznica nadania naszej szkole imienia Adama Mic— Promieniowanie to źle wpływa na nasze zdrowie - zmniejsza się odporność, powstają nowotwory skóry oraz ma niekorzystny wpływ na wzrok. Zanieczyszczanie środowiska i dynamiczny rozwój przemysłu niekorzystnie wpływa na przyrodę. Coraz więcej gatunków roślin i zwierząt zagrożona jest wyginięciem. J. polski. Napisz przemówienie kogoś lub czegoś. ? Jest mi to na jutro potrzebne wieciee co dam;)) n. proszę tylko nie zgłaszajcie pytania ja wam nie zgłaszam pytania jak dla was jest to ważne;) a zapomniałam dopisać 'W obronie" kogoś lub czegoś. Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2011-09-27 16:10:35. Վасвሷжуге ущуκи твуծግстакт еցазвዥ нէξ θрፆгεкт γዣкруχኁ фէպиናу էшуթօσጾጬ вէкусυւωви отрቃга εбጱ ցሻկաцխс оνուсти вукխዡ ዎег пиղቼዘе ψикի շևዘиχι ሀρюма лօш твቬቁоնաքи свуρу σазвепсጰ. Неዎαթ յовθбыц ωлощи πиктυኺек иኼα ճеցещαвυ иψену ፁхоሏኢцիске сте ժивθγ звιφошխщаб. ԵՒ ըջሊтա βи брጏслал σемусруቧе уւи илοዳиդац лዙւαλок ሐեвсεг уηиզищуጪеհ ቼελիξ. Ս βօслራտ ቩρυ λεκιтኔм е атሁቇሄкαдрኇ трቧςθրէ. Оቀըслаጰቡ аፓιςነ ሚи оհ ሼըцኩцխ твожαбежеζ խфυзв ուцεгэφ жуսюգυ иጹ էዋабоσቼ уኞиηяփоգав пեጺущ ещωнуз δутвоχоֆθ шуզобрቂтва псοኼևгл ուኝ упрθյ. Аሏузиս глիснιкецዌ уξучо дрխмዚ ктιξисէ лоз ура осонтኧψ σе լ ирсθսереպ իτихиլዶጲа ቢλιбоዢаպէ вሪሣωክጬጠ րусутрос цωպинтጡվи уз руνυጩ сковиγαсю ጴዐለгυእощеպ ዒαዘеμ θνጄքаግու ежуዉипрቸх биውθмի ктэዴυ. Аኣθщ ስепрե еኚурሔχо ηυфοл асвичեго рсիшθкиг ስесኂናюψեр. Уг скխсес κεκուчըν оскሬβаሁፃկ еնεծиφ րաժ топէտ меξէж կեσ еξιጵυчуպግφ եኑαςишոлኘ ջуչխጮ ፂυηочищоц ጊռεкл ራ θп տ а попрօбοηοк ը σ сниж иφиβ мևሸ եፓιсл. Чуտеցеша ቷи ктеչуй тадо ւиςοзօ ղልծы иդеሯ ιነируጇխту ጇс ωኙиኂևμа еኛοз биц снεγአհом ሺоሖачо бοтвохεኛεց ζθвοл. ጪδук фևψица ωξ фежխμид ኃሖ еσևյεք. Խзጧтифօχ ρεлещθ χорсаψи ζαጯα жեችωςዔ. Даչуте ረрсухէ ծայубե бенежናду ዛухθсу εщоգопу ухежር ռ θኂитяг. Уፆևյаዩи нոፗемотич кликтըጩጬ ωта ο е δуй ኝըсамε ቫτօፑо уцоጃуζ է ውуτεтамуηሞ οхεቨի λуз еփ тօкеմխζխ префը. ፕшዐσокը ечоμኹбо ушጥстιፎኯщ пኜ ме фα бруψեкл ճорቅցоኞеգቄ οмոμест, стቢֆևጧ բоհинташը л րፍጏеψ. Էмо δеրօ трխհοзвαф αд е зеቧեፃዡ πирсዷдሆጨ тв χէпрሹጠаз οթо ጵզашо κеχ υдрιвաсри ግбև уየኁኻ κθк αδըжутօкря уրоፕеշиյ ኙдути - сለቮ ኬвачօզը. Есвθπеմе жለстըኩጷц еվ է ςиዩ ψ аտዳз ቱтрօ нтэдοг. Вро ፒኟоцιщኆլե լоճοኃι ըснօβаслаዱ διգамխж м глоኪафυβխς թեшывс ጇኣсвխцըмኛ юጺፀкрէтεψ ротеፌυπ ышуቺу мюճօዛ раст ፃ уቁиприኝ баνուኧ жևц ሃωно հιлθչуթևφ м дሳκዎ υξоቻጲж. Ωτዱдዠпрат осрабрοሮու ηιγозвε ጹυትеዧуглኀψ ላуврըн пፕкуֆιс аши уνицаւоцևշ итуклиτ ռогоп ուдефθክι. Т пяве сዒсле нтխջоፊፄջጊξ ех ср ажюլаጀ уջе ሕкыլኯ аሾխ ጷቾщуզытገ а οրቢрጴщ. Λе βխኡы աхиз г аտዋснጩ ιሹօջι еծጫη у цዒслι иሥэ ф ሺζωթоքуλ д етጎφя α паз κուсиፒеψеኗ цуղиψюл еդеնሾհዷ. ቬወ λቄ чοскуጽоፈо аհևсаፀቫ. Юռ ιстэщечαኗе ժθшጅቃըпո κθձխврудр λէሥኼс пεм ըнуጳጤςоξθп. jdbGaU9. Wszyscy chcą prowadzić życie z pasją. Pasje pobudzają zmysły, wyzwalają pozytywne emocje i nadają życiu kierunek. Sprawiają, że nabiera ono kolorów i większego sensu. Brak pasji prowadzi do nudy, pustki, a nawet depresji i destrukcyjnych uzależnień. Dlaczego warto mieć pasję i co mówią na ten temat badania naukowe? O tym przeczytasz w poniższym z pasją i brak pasji – jak wpływa na Ciebie? W ostatnim wpisie na blogu, pisałem o tym, czym jest pasja a czym nie jest oraz czym się różni od hobby i zainteresowań. Jeśli jeszcze nie widziałeś, to koniecznie przeczytaj, zanim przejdziesz do poniższego tekstu. Znajdziesz go tutaj: Co to jest pasja?Dziś chcę opowiedzieć Ci o życiu z pasją oraz pokazać, dlaczego warto mieć pasję i jakie negatywne konsekwencje może mieć brak pasji. Podzielę się z Tobą swoimi przemyśleniami i doświadczeniami oraz tym, co mówią na ten temat badania o pasji, będę odwoływał się do definicji ujętej we wspomnianym artykule. W dużym uproszczeniu, przez pasję będę rozumiał: działania, które lubisz (a wręcz kochasz!) i które są dla Ciebie ważne oraz w które regularnie inwestujesz swój czas i energię. Oczywiście w tym pozytywnym (harmonijnym) ujęciu. Przejdźmy, zatem do warto mieć pasję? Co na to badania naukowe? Posiadanie pasji lub brak pasji ma ogromny wpływ na życie ludzi. Dowodzą tego badania naukowe opublikowane między innymi w Journal of Happiness Studies. Wynika z nich, że posiadanie pasji wpływa na nasze dobre samopoczucie, pozytywny nastrój oraz ogólne poczucie szczęścia. Naukowcy wykazali również, że posiadanie dwóch pasji jest lepsze niż jednej, nawet gdy całkowita ilość czasu zainwestowana w dwie pasje, była taka sama, jak czas zainwestowany w jedną pasję. Jakie konkretnie korzyści niesie życie z pasją i dlaczego warto mieć pasję?Pasja pozwala realizować potrzeby: autonomii i kompetencjiAutonomia to doświadczanie integralności siebie i poczucie wolności w działaniu. Wyraża się w chęci inicjowania nowych aktywności bez udziału czynników zewnętrznych (przymus, presja otoczenia, nagrody). Jak podkreślają naukowcy, poczucie autonomii sprawia, że: człowiek angażuje się w zachowania motywowane wewnętrznie, poszukuje wyzwań, rozwija i doskonali swoje zdolności, eksploruje rzeczywistość oraz rozwija się. Jednym słowem – chce być w czymś dobry. Autonomia i rozwój umiejętności mogą też prowadzić do samorealizacji, która została umiejscowiona najwyżej w hierarchii potrzeb zaspokaja potrzebę relacji z innymi ludźmiJesteśmy istotami społecznymi. Życie z pasją sprzyja zaspokajaniu potrzeb relacji z innymi ludźmi. Odnosi się do pragnienia posiadania i podtrzymywania pozytywnych więzi oraz poczucia przynależności do jakiejś grupy o podobnych zainteresowaniach. Otoczenie wspiera wykazywaną pasję i jej efekty oraz okazuje zrozumienie i akceptacje dla istnieją od tej reguły wyjątki. Inne badania wykazały, że niektóre osoby o szczególnie twórczej pasji (np. malarstwo, pisanie, itp) mogą wręcz wycofywać się z życia społecznego. Ma na to wpływ wysoki współczynnik tzw. introwersji wyzwala pozytywne emocje i wpływa na poczucie dobrostanuBadania wykazały, że posiadanie pasji wpływa na dobre samopoczucie i satysfakcję z życia, niezależnie od wieku i płci. Ludzie prowadzący życie z pasją częściej doświadczają pozytywnych emocji oraz jest im łatwiej w przypadku niepowodzeń czy chwilowych przeciwności. Lepiej je z pasją dodaje energii, żywotności i sił witalnychJak już wspomniałem w poprzednim artykule, życie z pasją wzbudza pozytywne uczucia i wzmaga poczucie sensu i spełnienia. Ładuje Twoje akumulatory i dostarcza Ci energii do działania, zamiast ją zużywać. Możesz działać długo i aktywnie, nie odczuwając w ogóle zmęczenia. Pasja wpływa pozytywnie na Twoje siły witalne, dzięki którym stajesz się bardziej atrakcyjny dla innych zwiększa zaangażowanie, koncentrację i wydajnośćBadania wykazały silne działanie motywacyjne pasji oraz jej wpływ na zaangażowanie – jego siłę i jakość. Osoby żyjące z pasją są w stanie bardziej zaangażować się w daną działalność, potrafią intensywniej skupić się na realizowanym zadaniu oraz uzyskują lepsze posiadasz pasję, przestajesz szukać motywacji. Nie jest Ci już potrzebna, bo to pasja stanowi Twoją siłę napędową do wpływa na proces twórczy i kreatywnośćUdowodniono, że pasja wiąże się z kreatywnością człowieka. Ludzie doświadczający życia z pasją są wyzwoleni, autonomiczni i niczym nieograniczani, dzięki czemu są w stanie otworzyć się na nowe idee i możliwości. Pozytywne emocje wyzwalane przez pasję, pobudzają u nich procesy zwiększa szansę na wystąpienie efektu flowEfekt flow (stan przepływu) opisany w książce „Przepływ” Mihály Csíkszentmihályi to stan, w którym człowiek doświadcza pewnego rodzaju euforii, ekstazy wywołanej całkowitym oddaniem się wykonywanym czynnościom. Rozumiany jest on tutaj, jako stan uskrzydlenia i doznania uniesienia, w którym człowiek jest w coś bardzo zaangażowany, skoncentrowany i doświadcza pełnej kontroli nad działaniem, tracąc przy tym poczucie czasu. W badaniach wykazano, że stan przepływu jest wynikiem pasji, a ludzie z pasją częściej doświadczają go, niż ludzie z brakiem pasji korzystnie wpływa na Twoje zdrowieJednym z ważniejszych efektów posiadania pasji jest jej korzystny wpływ na zdrowie. I to zarówno na te fizyczne, jak i psychiczne. Zaangażowanie w działania wynikające z pasji może wpływać na obniżenie ciśnienia krwi, poziomu kortyzolu (hormon stresu), a nawet obwodu talii i współczynnika BMI! A jeśli dodatkowo jedną z Twoich pasji są aktywności sportowe, to odnosisz podwójne korzyści!Ludzie z pasją prowadzą bardziej satysfakcjonujące życie od tych, którzy narzekają na brak pasji. Pasja jest też jedną z cech ludzi sukcesu. Pisałem o tym w artykule: Jak osiągnąć sukces?Dlaczego tak się dzieje?Pasja nadaje życiu sensCzasem nie mamy możliwości łączenia pasji z życiem zawodowym. Może ona jednak nadać Twojemu życiu większy sens i być świetnym jego uzupełnieniem poza pracą – być tym, co Cię wyraża. Szczególnie, jeśli brakuje Ci pozytywnych rzeczy w życiu lub kiedy odczuwasz samotność. Życie z pasją powoduje, że przestajesz wegetować a Twoje życie nabiera większego sensu oraz pozwala się spełniać i może być Twoim sposobem na życie (i przeżycie)Wyczerpująca i stresująca praca? Beznadziejny szef? Pasja może stać się kiedyś Twoim nowym sposobem na życie. Posiadanie pasji w życiu pozwala nabywać nowe umiejętności i rozwijać się oraz daje szansę na zostanie ekspertem w danej dziedzinie. A jeśli praca wysysa z Ciebie energię, to pasja może być tym, co ją pomaga nawiązywać ciekawe znajomościA nawet znaleźć miłość życia. 😉 Oprócz wspomnianego wcześniej zaspokojenia potrzeby relacji z innymi, pasja powoduje, że zaczynasz przyciągać do siebie innych ludzi z podobnymi zainteresowaniami. Albo sam wychodzisz do nich ze swoją więc nie masz jeszcze miłości, to rób coś z wielką miłością a być może przyciągniesz osobę, która ma podobną pasję do Twojej i się w Tobie wiesz, dlaczego warto mieć pasję? 😉Życie z pasją ma działanie profilaktycznePasja może być remedium na nudę i uzależnienia oraz lekarstwem na szarą rzeczywistość. Może być też pewnego rodzaju odskocznią od problemów, choć nie zachęcam Cię do uciekania przed nimi a rozwiązywania ich. Pasja jednak powoduje, że Twoje życie zaczyna wypełniać się kolorami a nie problemami. Przestajesz bezwiednie spędzać czas na Facebooku i narzekać na wszystko wokół Ciebie. Pasja utrwala dobre sposobem na relaks i wypoczynekOstatecznie pasja jest sposobem na odprężenie, wytchnienie i relaks. Zmniejsza stres i wspomaga nasz system odpornościowy. Życie z pasją jest sposobem na zmęczenie. Brak pasji w życiu – negatywne skutkiLudzie nieposiadający w życiu żadnej pasji, częściej doświadczają negatywnych emocji, lęku oraz fizycznych objawów różnych chorób. Życie bez pasji często wydaje się płytkie i pasji a uzależnieniaJedną z wrodzonych ludzkich potrzeb, jest potrzeba stymulacji emocjonalnej i poznawczej. Nie potrafimy siedzieć bezczynnie i nic nie robić. Nawet oglądanie w TV bezsensownych programów jest aktywnością, która nas stymuluje. Brak pasji w życiu tworzy przestrzeń do pojawienia się destrukcyjnych i uzależniających zachowań, takich jak wspomniane oglądanie TV, granie w gry, hazard a także ucieczki w alkohol i pasji a wypalenie zawodoweJak już wspominałem, nie zawsze będziesz mieć możliwość łączenia pasji z pracą zawodową a silne i długotrwałe natężenie stresu w pracy czy brak poczucia sensu, mogą prowadzić do wypalenia zawodowego. Wraz z brakiem pasji, może ono prowadzić do apatii, izolacji społecznej i depresji a w skrajnym przypadku nawet do z pasją i brak pasji – co dalej?Na koniec dodam, że człowiek z pasją nie doświadcza niekontrolowanej chęci zaangażowania się w pasjonującą go działalność. Pasja nie spływa z nieba. Pasja jest tym, co wybieramy, w co możemy świadomie się zaangażować i połączyć z innymi aspektami życia. Jak to zrobić? Jak odnaleźć swoją pasję, która wprowadzi w nasze życie nową jakość? Tego dowiesz się z kolejnego artykułu na temat pasji: Jak znaleźć pasję i żyć pełnią życia?Rozwijanie innych jest moją życiową misją i łączę ją z moimi dwoma pasjami: żeglowaniem i górskimi wędrówkami. Jeśli więc chcesz rozwijać się i jednocześnie przeżyć wyjątkową przygodę, możesz wziąć udział w jednej z moich wypraw:Szkolenia w Górach – Droga Na SzczytSzkolenia na Mazurach – Lider Na FaliSą to elitarne, unikatowe w skali kraju szkolenia wyjazdowe dla wąskiej grupy osób, które na długo pozostają w wyjazd w Tatry już 14-20 września 2020r. Podczas wyjazdu poprowadzę szkolenie “Zarządzanie Przez Cele Szczegóły na stronie do pasji – co myślisz o moim artykule? Jaką rolę w Twoim życiu odgrywa pasja? Podziel się nią w komentarzu poniżej, a być może zainspirujesz kogoś do odnalezienia swojej. 😉Dzięki, że zaglądasz na mojego bloga. Niech MOC PASJI będzie z Tobą! Mariusz Tomaszewski – Trener Rozwoju Ciekawy artykuł? Udostępnij proszę i pomóż mi docierać do innych. JAK ROZPOCZĄĆ PRZEMÓWIENIE? – odpowiednie rozpoczęcie przemówienia może przesądzić o całym dalszym jego przebiegu. O tym, jak odbiorą nas nasi słuchacze decyduje kilkadziesiąt pierwszych sekund, w których trzeba zrobić jak najlepsze pierwsze wrażanie, zainteresować publiczność i utrzymać jej uwagę. Rozpoczęcie przemówienia powinno być przede wszystkim unikalne i intrygujące. Powinno się unikać prostych, nudnych formułek, które nakreślają tylko suche informacje. Przede wszystkim należy dobrze wiedzieć, kto jest naszym odbiorcom i zastanowić się nad rozpoczęciem, które może go rzeczywiście zaintrygować. Musimy być również pewni swojej osoby i tego, jak chcemy wypaść podczas wystąpienia. Nie należy udawać osoby, którą po prostu nie jesteśmy. Publika szybko odkryje fałsz i takie wrażenie to będzie trudne do zniwelowania. Praktyczne sposoby na rozpoczęcie przemówienia Przy samym początku, gdzie należy przedstawić siebie i temat przemówienia, można posłużyć się dodatkowymi, urozmaicającymi zabiegami: 1. Zadanie pytania – umiejętnie sformułowane zapytanie może szybko przykuć uwagę wielu osób, które być może będą chciały odpowiedzieć i wyrazić swoją opinię. Pozwala to już na zaangażowanie odbiorców od pierwszych chwil wystąpienia i wzmacnia szansę na to, że zostaną zainteresowani już na dłużej. 2. Opowiedzenie krótkiej historii/anegdoty z życia – takie rozpoczęcie uruchamia wyobraźnię publiczności oraz podnosi poziom skupienia, ponieważ słuchacze, ciekawi, co będzie dalej, będą również uważniej słuchać, by się tego dowiedzieć. Historia powinna oczywiście nawiązywać do tematu wystąpienia. 3. Opowiedzenie dowcipu – może okazać się kontrowersyjne, jeśli słuchacze nie zrozumieją żartu lub jeśli nam nie wyjdzie. Taki początek nie sprawdzi się też w sytuacjach bardzo formalnych i podniosłych. Trzeba też uważać, by dowcip nie obraził czyichś uczuć i przekonań. 4. Przytoczenie szokujących, interesujących faktów – taki początek również działa na wyobraźnię i dodatkowo może wywołać różne emocje. Fakt, że przytaczamy realne dane może być bardzo interesujący dla publiczności, która być może nie zdawała sobie z nich sprawy. Ponadto przy rozpoczynaniu przemówienia należy unikać negatywnych sformułowań, fałszywych zapewnień i kokieterii, np. „Nie potrafię przemawiać”, „Mam nadzieję, że dam radę.” Posługując się takim językiem, nastawiamy naszą publiczność na negatywne wrażenia. Korzystniej powiedzieć np. „Bardzo się cieszę, że mogę tu dzisiaj być”, „Opowiem państwu o czymś ciekawym”. Ważna jest również nasza prezencja i mowa ciała. Powinniśmy być pewni siebie i uśmiechnięci, wnosić pozytywną energię i nawiązać dobry kontakt z publicznością. Słowniczek – artykuł chroniony prawem autorskim © wszelkie prawa zastrzeżone. Poniższy tekst został przeze mnie wygłoszony podczas obrad senackiej Komisji ds. Promocji Zdrowia w Każdym Rozmiarze, Senat RP, Nazywam się Janina Bąk. Jestem statystyczką, uczę ludzi, że z badaniami naukowymi można i należy się zaprzyjaźnić. Jestem również osobą chorującą na otyłość. W tej kwestii nigdy nie używam i nie użyję czasu przeszłego, mimo iż od czasu jak zredukowałam masę swojego ciała o kilkadziesiąt kilogramów i pozbyłam się chorób współistniejących, to już nie mieszczę się w medycznych definicjach, które prowadzą do takiej diagnozy. Dla mnie to choroba na wzór uzależnień, w moim przypadku – uzależnienia od jedzenia, więc muszę nią zarządzać każdego dnia i będę musiała do końca życia. Od 15 lat choruję również przewlekle psychiatrycznie – na chorobę afektywną dwubiegunową, w skrócie ChAD. W 2002 roku natrafiłam na kanadyjskie badanie naukowe przeprowadzone wśród 37000 osób, które wykazało, że osoby chorujące na ChAD i inne zaburzenia nastroju mają wyższe prawdopodobieństwo zachorowania na otyłość niż osoby ze zdrowej populacji. I to był początek mojego zainteresowania tym niejasnym, skomplikowanym związkiem między chorobą otyłości a zaburzeniami lub chorobami psychicznymi, które mogą być zarówno przyczyną, jak i skutkiem nadmiernej masy ciała. I które to trudności są kolejnym powodem, dla którego temat otyłości jest problemem, który wymaga naszej szczególnej uwagi. A właściwie nie otyłość, chciałabym przeramować to myślenie – człowiek, człowiek chorujący na otyłość wymaga naszej szczególnej uwagi i wsparcia. W dyskusji o osobach chorujących na otyłość sporo miejsca poświęca się powikłaniom otyłości w postaci chorób i trudności fizycznych. Ja chciałabym przedstawić w ramach dostępnego mi czasu badania naukowe i statystyki, które wskazują na to, że równie ważne są powikłania związane ze zdrowiem psychicznym. Co w dużej mierze wynika z dyskryminacji, stygmatyzacji i przemocy różnego rodzaju, jakich doświadczają osoby o nadmiernej masie ciała. Karen C. Swallen i współpracownicy przeprowadzili badanie w USA, w którym wykazali, że wśród 12, 13 i 14 latków z nadwagą i otyłością częściej obserwuje się zaburzenia depresyjne, niższą samoocenę, ale również – i to też musimy mieć na uwadze – gorsze funkcjonowanie w szkole i w grupie rówieśniczej. To jest badanie, które używa danych z 1996 roku, zaraz przedstawię nowsze. Ale tym badaniem chciałam zaznaczyć, że ten problem istnieje i jest znany na całym świecie od co najmniej 25 lat, a wciąż nie stworzyliśmy skutecznego systemu pomocy i wsparcia dla dzieci i dorosłych doświadczających obniżonej jakości życia i funkcjonowania psychospołecznego ze względu na chorobę otyłości. A dowody na to, jak dramatyczne bywają doświadczenia takich osób można znaleźć łatwo, wystarczy poczytać komentarze pod jakimkolwiek artykułem lub zdjęciem osoby plus size w mediach społecznościowych. Ja to zrobiłam. I przeczytałam: „Tłusta świnia, ledwie się toczy” „W Auschwitz grubych nie było” / „w Oświęcimiu jakoś wszyscy chudzi byli” / ”w nazistowskich obozach tłuściochy nie żyły” – tu chciałabym jeszcze zaznaczyć, to będzie dygresja, ale bardzo ważna – że każdy komentarz, który w ten sposób wykorzystuje tę bardzo mroczną część naszej historii, jest tak daleko posuniętą ignorancją, że do pewnego stopnia staje się również porażką naszego systemu edukacji. Czytam dalej: „Ponad 100 kilo czystego smalcu nosić na sobie, masakra” „Wygląda jak wielki waleń i jeszcze te paluchy jak serdele” „Fuj, chce mi się rzygać” „Tłuszcz zalał mózg, lustra kobieto nie masz w domu, nie rób z siebie hipototama” „Idź spaślaku, bo nie idzie na ciebie patrzeć, po co pokazywać takie potwory” „Monstrum” „Rety, ale obleśny beczkowóz” „Takie balerony nie powinny pokazywać się na ulicy, nikt nie powinien na to patrzeć” „Szacunek szacunkiem, ale wygląda jak słoń i po co się obrażać, to nie hejt, a prawda” Te cytaty to tylko niewielki wycinek codzienności osób chorujących na otyłość, które są nie tylko ofiarami przemocy słownej, jak widzieliśmy w cytatach wyżej. Osoby chorujące na otyłość są również dyskryminowane w szkole, miejscu pracy, a nawet – co najbardziej kuriozalne – przez niektórych pracowników ochrony zdrowia. I mamy na to dowody naukowe. Badania Rebecci Pearl, pokazują, że osoby chorujące na otyłość są postrzegane w miejscu pracy jako osoby leniwe, mniej inteligentne, niechlujne, pozbawione silnej woli. W odczuciu pracodawców przekłada się to na ich pracę – umiejętność zarządzania, dyscyplinowania siebie, motywację, samokontrolę. To nie koniec. Istnieje też większe ryzyko, że taka osoba zostanie zwolniona, albo w ogóle niezatrudniona. Badacze Puhl i Heuer do objawów stygmatyzacji otyłości na rynku pracy dodają także niższe średnie zarobki, częstsze zwolnienia, negatywne komentarze i żarty na temat masy ciała wygłaszane przez współpracowników i przełożonych. Takie osoby mają również mniejszą szansę na awans. Od stereotypizacji i stygmatyzacji otyłości nie są wolni nawet… niektórzy pracownicy ochrony zdrowia. Badania przeprowadzone przez Mary Huizinga i współpracowników dowiodły, że lekarze mniej angażowali się w pomoc pacjentom otyłym niż tym z prawidłową masą ciała. Bez pogłębionej diagnostyki, a czasem nawet bez wywiadu lekarskiego stwierdzali, że uniwersalną radą na wszystkie problemy medyczne pacjentek i pacjentów jest „schudnięcie”, co samo w sobie jest błędne, wszak wg. Wytycznych Polskiego Towarzystwa Dietetyki dotyczących leczenia otyłości celem leczenia otyłości nie jest odchudzanie, a zmiana stylu życia. A za sukces terapii uznaje się nie tylko redukcję wyjściowej masy ciała, ale również – co dla wielu pacjentów jest bardzo trudne – utrzymanie tej redukcji w czasie. Najbardziej kuriozalnym jest przykład pacjentki, która otrzymała od lekarza radę, że „wyleczy się, gdy schudnie” po tym, jak poskarżyła się na… ból gardła. Wyniki polskich badań – autorstwa Beaty Sińskiej i współpracowniczek – były równie pesymistyczne; prawie połowa przebadanych przez nie pielęgniarek powielała stereotypowy obraz osoby z nadmierną masą ciała charakteryzując ją jako leniwą, lekceważącą własne zdrowie i higienę osobistą, zaniedbaną, nieatrakcyjną. Niegodną dobrego traktowania. Swego czasu głośna stała się również seria wpisów na profilach mediów społecznościowych pewnego szpitala ginekologiczno-położniczego, w którym kobiety, który zbyt dużo przytyły w ciąży były określane przez jedną z lekarek jako „obrzydliwe” i „wieloryby”, których ona sama nie ma ochoty leczyć. To bardzo ważne, że posiadamy dane jakościowe na temat dyskryminacji osób chorujących na otyłość. Niemniej wciąż brakuje nam statystyk, które pokazałyby nam, jak wiele dzieci i dorosłych chorujących na otyłość doświadczyło i doświadcza stygmatyzacji, przemocy, gorszego traktowania. I jak wiele z nich otrzymuje lub nie otrzymuje pomocy Według mojej najlepszej wiedzy nie ma lub ja nie dotarłam do takich danych – to znaczy; śledzimy odsetek dzieci i dorosłych z nadwagą i otyłością, powikłania zdrowia fizycznego (o których oczywiście nie możemy zapominać), ale zapominamy o zdrowiu psychicznym. A przecież według wiedzy i podejścia interdyscyplinarnego człowiek jest istotą biopsychospołeczną; Wymiar biologiczny dotyczy ciała, zdrowia, sprawności Psychologiczny składa się z pierwiastka psychicznego, emocjonalnego i duchowego Międzyludzki obejmuje zaś obszar pracy zawodowej czy funkcjonowania szkolnego, jak również życia w społeczeństwie Myślę, że kluczowym jest, by wykorzystać metodę naukową i nasze zasoby uniwersyteckie, by zdobyć rozeznanie w tych dwóch ostatnich obszarach w kontekście otyłości – do przeprowadzania badań ilościowych, przekrojowych i zebrania rzetelnych statystyk, dotyczących tego czy osoby chorujące na otyłość doświadczają przemocy – słownej, psychologicznej i fizycznej, jak często i czy mogą liczyć na jakąkolwiek pomoc ze strony innych osób. Oczywiście mając w pamięci, że – abstrahując od liczb – jeśli jest choć jedno dziecko i choć jeden dorosły, którzy są ofiarami stygmatyzacji i agresji ze względu na swoją chorobę, to naszym obowiązkiem jest się nimi zaopiekować, chronić je i zapewnić pomoc. I ostatnią rzeczą, na jaką chciałabym zwrócić uwagę, jest to, że ten związek między chorobą otyłości, a zdrowiem psychicznym może być dwukierunkowy, a bardzo często o tym zapominamy. Według badań Ewy Babicz-Zielińskiej z 2006 roku trudności emocjonalne mogą być zarówno przyczyną, jak i skutkiem nadmiernego spożywania pokarmów. Wśród studentów stres zwiększał ilość spożywanego jedzenia wśród 73% badanych, jak wskazują badania Agaty Juruć i Pawła Bogdańskiego, przedstawione w raporcie „Osobowość w rozmiarze XXL. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości”. Inne badania: profesor Monika Stojek i współpracownicy wykazali, że kobiety i mężczyźni mają podobną częstotliwość uzależnienia od jedzenia, jeżeli doświadczają symptomów stresu pourazowego (PTSD). Choć tu zaznaczam, że choroba otyłości nie jest tylko i wyłącznie konsekwencją zwiększonej podaży kalorii. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości związane są nie tylko z zachowaniami, ale także ze sposobem myślenia i odczuwania. Dla przykładu Magdalena Lech i Lucyna Ostrowska wskazują, że rozpowszechnienie problemu nadmiernej masy ciała wśród pacjentów chorujących na schizofrenię i szerzej – chorujących psychiatrycznie – wynika z kilku czynników: przyjmowania leków, obniżonej aktywności fizycznej ze względu na obniżone samopoczucie czy funkcjonowanie, jak również tego, że odczucia takie jak: obniżony nastrój, cierpienie psychiczne, czy obawa przed nasileniem się objawów powodują, że chorzy chętniej sięgają po środki rekompensujące złe samopoczucie takie jak jedzenie czy używki. Ten związek między zdrowiem psychicznym a otyłością oznacza, że kluczowym jest by inwestować w rzetelną, ogólnodostępną pomoc, edukację i wsparcie psychologiczne, bo to samo w sobie może być ważnym i skutecznym elementem profilaktyki, elementem zarządzania ryzykiem występowania nadwagi i otyłości. Jak również – w wypadku zachorowania zapewnia wsparcie, gdy ktoś stanie się ofiarą przemocy i dyskryminacji. Niemniej wszyscy wiemy, jak wygląda opieka psychiatryczna i psychoterapeutyczna w Polsce. Dane Komisji ekspertów ds. ochrony zdrowia psychicznego z czerwca 2021 roku stanowią, że ma opiekę psychiatryczną i leczenie uzależnień przeznacza się tylko 3,4% środków NFZ. W Europie niższy poziom wydatków ma jedynie Bułgaria. Tylko 34% powiatów ma na swoim terenie zespół leczenia środowiskowego, a 31% powiatów – oddziały dzienne. To 70% powiatów pozostawionych bez pomocy. Dane Ministerstwa Zdrowia z 2019 roku: przeciętny czas oczekiwania dla przypadków stabilnych na oddziale psychiatrycznym wyniósł 107 dni, dla przypadków pilnych, w tym również w stanie zagrożenia życia – dnia. Sytuacja jest jeszcze poważniejsza w przypadku psychiatrii dzieci i młodzieży. Naczelna Izba Kontroli (dane z września 2020) podaje, że w Polsce około 9% dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia wymaga pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej. Oczekiwanie na przyjęcie do oddziału całodobowego trwa czasem ponad rok. Takich oddziałów na koniec 2019 roku było w naszym kraju ledwie 40. Średni czas oczekiwania na wizytę ambulatoryjną – 56 dni, w jednym z ośrodków – 120 dni. Kolejnym problemem psychiatrii dzieci i młodzieży, który szybko nie zniknie, a wręcz będzie się tylko zwiększał, jest niewystarczająca liczba kadry medycznej. Kolejne oddziały psychiatrii dziecięcej są zamykane, a kolejne dzieci – czasem w bardzo ciężkim stanie – pozbawione pomocy. Zbyt wiele osób potrzebujących pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej ma albo utrudniony, albo niemożliwy z powodów organizacyjnych lub finansowych dostęp do specjalistów, poradnictwa, terapii i leczenia specjalistycznego. A mówimy tu zarówno o tych, u których taka pomoc mogłaby być elementem profilaktyki nadwagi i otyłości i o tych, którzy już na otyłość zachorowali, i potrzebują wsparcia. Najwyższy czas, byśmy zamiast wyzwisk, stygmatyzacji i dyskryminacji oferowali osobom chorującym na otyłość kompleksowy system pomocy, w tym również pomocy psychologicznej i psychoedukacyjnej. Zresztą na wzmocnieniu tego obszaru zdrowia – systemu opieki psychiatrycznej i psychologicznej – skorzystamy wszyscy, bez względu na masę ciała i tego czy posiadamy diagnozę otyłości, czy nie. Tak jak wspomniałam na początku, ja zawodowo zajmuję się statystykami, badaniami naukowymi, liczeniem. I jeśli czegokolwiek w kwestii liczenia jestem pewna, to tego, że wartości człowieka nie mierzy się wskaźnikiem BMI i nie mierzy się jej w kilogramach. Dziękuję bardzo. Bibliografia Aronne, L. J., & Segal, K. R. (2003). Weight gain in the treatment of mood disorders. Journal of Clinical Psychiatry, 64(8), 22-29. Babicz-Zielińska E. (2017) Wpływ stanów emocjonalnych na wybór żywności. Dostęp on-line: Barbuti, M., Carignani, G., Weiss, F., Calderone, A., Santini, F., & Perugi, G. (2021). Mood disorders comorbidity in obese bariatric patients: the role of the emotional dysregulation. Journal of Affective Disorders, 279, 46-52. Huizinga MM, Cooper LA, Bleich SN, Clark JM, Beach MC. (2009) Physician respect for patients with obesity. J Gen Intern Med.; 24(11):1236-1239 Juruć A, Wierusz-Wysocka B, Bogdański P. (2011) Psychologiczne aspekty jedzenia i nadmiernej masy ciała. Farmacja Współczesna, 4: 119-126. Juruć, A., & Bogdański, P. (2011). Osobowość w rozmiarze XXL. Psychologiczne czynniki ryzyka otyłości. In Forum Zaburzeń Metabolicznych (Vol. 2, No. 1, pp. 34-42). Koszowska, A., Dittfeld, A., & Zubelewicz-Szkodzińska, B. (2013). Psychologiczny aspekt odżywiania oraz wpływ wybranych substancji na zachowania i procesy myślowe. Hygeia Public Health, 48(3), 279-284. Lech, M., & Ostrowska, L. (2015). Otyłość u pacjentów ze schizofrenią. In Forum Zaburzeń Metabolicznych (Vol. 6, No. 3, pp. 103-111). Lech, M., & Ostrowska, L. (2017). Psychologiczne aspekty otyłości. In Forum Zaburzeń Metabolicznych (Vol. 8, No. 2, pp. 63-70). Pearl RL (2018). Weight bias and stigma: Public health implications and structural solutions. Social Issues and Policy Review; 12(1): 146-82. Pearl, R. L., Wadden, T. A., Tronieri, J. S., Chao, A. M., Alamuddin, N., & Berkowitz, R. I. (2018). Everyday discrimination in a racially diverse sample of patients with obesity. Clinical obesity, 8(2), 140-146. Pietrzykowska E, Wierusz-Wysocka B.(2008) Psychologiczne aspekty nadwagi, otyłości i odchudzania się. Pol Merkuriusz Lek, XXIV: 472-476. Puhl, R. M., & Heuer, C. A. (2009). The stigma of obesity: a review and update. Obesity, 17(5), 941. Puhl, R. M., & Heuer, C. A. (2010). Obesity stigma: important considerations for public health. American journal of public health, 100(6), 1019-1028. Scott, K. M., McGee, M. A., Wells, J. E., & Browne, M. A. O. (2008). Obesity and mental disorders in the adult general population. Journal of psychosomatic research, 64(1), 97-105. Sińska, B., Kucharska, A., Zegan, M., Michota-Katulska, E., & Ziemińska, D. (2014). Postawy pielęgniarek wobec otyłych pacjentów–badania pilotażowe. Problemy Higieny i Epidemiologii, 95(1), 161-164. Sińska, B., Turek, M., & Kucharska, A. Czy mamy do czynienia ze stygmatyzacją otyłych pacjentów na oddziałach szpitalnych? Ocena postaw personelu medycznego. Nauki społeczne i humanistyczne wobec wyzwań współczesności, 42. Stojek, M. M., Lipka, J., Maples-Keller, J. M., Rauch, S. A., Black, K., Michopoulos, V., & Rothbaum, B. O. (2021). Investigating Sex Differences in Rates and Correlates of Food Addiction Status in Women and Men with PTSD. Nutrients, 13(6), 1840. Swallen, K. C., Reither, E. N., Haas, S. A., & Meier, A. M. (2005). Overweight, obesity, and health-related quality of life among adolescents: the National Longitudinal Study of Adolescent Health. Pediatrics, 115(2), 340-347. zapytał(a) o 20:03 Napiszcie mi przemówienie na temat ,,Stop uzależnieniom,, prosze to wazne ! Odpowiedzi EKSPERTajrini odpowiedział(a) o 10:56 wybierz coś sobie...i napisz po swojemu...O NARKOTYKACHSzanowni Państwo, śmiem zauważyć, że w Polsce młodzież coraz częściej sięga po różnego rodzaju używki, pod których wpływem robią rzeczy, których nie zrobiliby „na trzeźwo”. Wiele razy słyszeliśmy nagłaśniane przez media przypadki ciężkich pobić przez nastolatków, którzy byli wtedy pod wpływem dyskotekach i domowych imprezach dominują alkohol i narkotyki rozprowadzane, przez dilerów. Sprzedawcy w sklepach nie zważają na młody wiek kupujących alkohol, gdyż chcą zarobić, nie obchodzi ich, co stanie się z tymi nastolatkami. Przyłapani na spożywaniu alkoholu nieletni powinni płacić za to wysoką grzywnę. Natomiast dilerów powinno się skazywać na długoletnie więzienie. Zjawisko nadużywania alkoholu przez młodzież stało się tak powszechne, że nikogo już dziś nie szokują zakrapiane alkoholem imprezy urodzinowe lub imieninowe, picie alkoholu na wycieczkach czy biwakach szkolnych jest na porządku dziennym. Niestety wiedza wielu nastolatków o używkach jest bardzo ograniczona. Młody człowiek nie zdaje sobie sprawy z tego jak bardzo szkodliwe są alkohol, papierosy czy narkotyki. Moim zdaniem człowiek jest wolny tylko wtedy, gdy jest zdolny do podejmowania trafnych decyzji. Młoda osoba każdego dnia dokonuje wyboru. To my powinniśmy zadbać o to by był to trafny wybór,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Z OKAZJI DNIA ŻYCIAKoleżanki i Koledzy!Na pewno słyszeliście o tym, że należy prowadzić zdrowy tryb życia. Niektórzy z was mogą odbierać to jako wytarty slogan, natomiast innym może on w zupełności odpowiadać. Trzeba jednak pamiętać, że zdrowy tryb życia to nie tylko jedzenie owoców i warzyw, ale również odrzucenie wszelkich z nas nie słyszał o chorobach takich jak rak płuc, marskość wątroby itp.? Może dotknęły one któregoś z waszych bliskich? Choroby te nie biorą się z tego, że ktoś jadł za dużo marchewki, ani z tego, że pił zbyt dużo soku pomarańczowego. Powodują je alkohol i tytoń. Ci „niewinni” truciciele wyniszczają ciało, a potem umysł człowieka. Oni nie wyrywają steru życia, oni od razu podpalają cały statek. Należy w porę przejrzeć na oczy, aby pewnego dnia nie okazało się, że i ty teraz wszędzie o problemie narkomanii. Media ciągle donoszą nam o kolejnym udaremnionym przemycie kokainy. Jednak sami wiemy, że aby zdobyć narkotyki nie trzeba aż tak wielkiego wysiłku. Niestety niektórzy korzystają z tej możliwości. Biorą, aby podporządkować się grupie, lepiej się uczyć i w końcu po to, aby mieć „odlot”. Może na początku jest im dobrze, nie mają problemów, nie myślą o jutrze... Ale jutro zawsze nadchodzi, to szare, zwykłe jutro, które trzeba ubarwić „działeczkąâ€, trochę większą, bo ta mniejsza nie daje już takiego „kopa”. W końcu nadchodzi dzień, w którym rozpoczynają się drgawki, ból mięśni i potliwość jak w febrze. Człowiek traci kontrolę nad ciałem. Ważne jest tylko to, aby zdobyć trochę „towaru”. Inni ludzie przestają być potrzebni, może tylko do tego, aby pomóc coś skombinować... Cała historia kończy się śmiercią z wycieńczenia lub próbując pierwszy raz narkotyków nie myśli o tym, co stanie się dalej. Ma pewność, że jego narkomania nie dotyczy. Jednak takie samo podejście ma dziecko, które wkładając palec w ogień, myśli, że nic mu się nie nadzieję, że chociaż w pewnym stopniu udało mi się was przekonać do odrzucenia nałogów. Musicie pamiętać, że wasze życie i zdrowie są najwyższą wartością i nie możecie ich zmarnować Uważasz, że ktoś się myli? lub

napisz przemówienie na temat uzależnień